Possum

27 mei 2019 - Tarzali, Australië

We hadden een helse rit achter de rug van het vliegveld in Cairns naar Tarzali in de Atherton Tablelands. In het pikkedonker waren we omhoog gereden over een waanzinnig kronkelige weg, waaraan geen einde leek te komen. Ik was misselijk en het regende.


Maar toen was daar ons “Canopy treehouse” op palen in het regenwoud, waar kikkers en insecten om het hardst lawaai maakten. Bereikbaar via een smalle, onverharde weg, omgeven door muren van groen, die we nooit met de auto hadden durven nemen als onze gastheer David niet voorop had gelopen om ons de weg te wijzen. In de koelkast lagen bananen, vertelde hij, want we konden nog bezoek verwachten van possums. Die zijn gewend dat ze wat te eten krijgen.


We hadden de bagage nog niet de trap opgesleept, of daar meldde de eerste possum zich. Schattig beestje, formaat kat, met wijd uitstaande oortjes, spits roze neusje en lange staart. Het dier kwam aarzelend naar me toe over de leuning van de veranda en keek me met grote ronde, ietwat uitpuilende ogen aan die leken te vragen: “Je hebt toch wel wat te eten voor me; ik heb echt een rotdag achter de rug.” Supercute!


Met smeltend hart spoedde ik me naar de koelkast waar inderdaad bananen lagen. Ik riep als tegen een kind: “Kijk eens wat ik voor je heb?” en liet de banaan zien met het idee ‘m te pellen en een stukje af te breken. Maar voordat ik het wist, was ik in gevecht met de possum om de complete banaan. Het dier had er z'n tanden in gezet en trok uit alle macht met z’n scherpe klauwtjes aan de vrucht. In een beschamend aantal seconden verloor ik het gevecht. De possum sleepte de banaan verbazingwekkend snel mee omhoog naar een donkere hoek vlak onder het dak en ging daar zitten eten. Wat onbenullig stond ik op de veranda en probeerde vergeefs nog een glimp op te vangen van het tafereel.


Vandaag maakte Peter een selectie van de vele foto's die hij heeft gemaakt in het treehouse en schoot in de lach. Het is niet de mooiste foto van een possum, daar in die donkere hoek met z'n banaan. Hij heeft rode ogen van de flits, maar lijkt ook breed te grijnzen: na-na-na-na-na.

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

2 Reacties

  1. Jeanette:
    31 mei 2019
    Wat een mooi verhaal, wat een belevenis
  2. Sylvia wildeboer:
    2 juni 2019
    Haha leuk Mieke!